Dzisiejsza liturgia słowa wskazuje na odniesienie się człowieka do rzeczywistości ziemskich takich, jak życie, praca, mienie, i zachęca nas do uwalniania się od ciężaru dóbr doczesnych dla osiągnięcia dóbr niebieskich. Szczególne świadectwo temu dają osoby powołane do życia konsekrowanego w instytutach zakonnych lub świeckich. Czynią to zwłaszcza przez praktykowanie dobrowolnego ubóstwa obranego dla naśladowania Chrystusa. Także poprzez profesję pozostałych rad ewangelicznych: czystości i posłuszeństwa, żyją oni dla samego Boga i wyrzekają się dóbr tego świata.
czytaj więcej »»
Często słyszymy wyznanie: nie potrafię się modlić. Niektórzy zaś pytają: po co się modlić? W dzisiejszej Ewangelii Jezus daje nam wzór doskonałej modlitwy i równocześnie uświadamia nam, że jesteśmy stworzeniami zależnymi od naszego Stwórcy, do którego możemy mówić Ojcze nasz. Jezus przypomina nam także, że wszyscy należymy do jednej Bożej rodziny i nie możemy zapominać o chlebie powszednim, a także o przebaczeniu bliźniemu, tak jak czyni to względem nas Ojciec, który jest w niebie.
Wsłuchując się w tę wspaniałą katechezę Jezusa na temat modlitwy, zastanówmy się nad tym, jaka jest nasza osobista modlitwa.
czytaj więcej »»
Przychodząc na Mszę Świętą, dokonujemy wyboru. Rezygnujemy z czasu, który można by spędzić w inny sposób. Przyjście do kościoła to opowiedzenie się za spotkaniem z Bogiem, który daje nam siebie w swoim słowie i – przede wszystkim – pod postacią chleba. Jeśli ten wybór pochodzi z serca, to świadczy o wyraźnym postawieniu Boga na pierwszym miejscu, czyli przyjęciu takiej hierarchii wartości, takiego porządku, w którym On zajmuje najważniejsze i wyjątkowe miejsce. Jeśli podejmiemy teraz trud aktywnego zaangażowania się w misteria, które tutaj się dokonują, to z pewnością wyjdziemy z tej świątyni bardziej przygotowani do stawiania czoła naszym codziennym obowiązkom.
czytaj więcej »»