Postawa słuchania słowa Bożego jest konieczna podczas każdej Mszy Świętej. Chrystus w Eucharystii staje się dla nas obecny zarówno pod postaciami chleba i wina, jak i w słyszanym podczas liturgii słowa Piśmie Świętym. Głos z obłoku, o jakim dziś usłyszymy w Ewangelii, przynagla nas do bezwarunkowego posłuszeństwa Jezusowi Chrystusowi.

Całkowite posłuszeństwo wymaganiom, jakie stawia przed nami Syn Boży, nie jest jednak sprawą łatwą. Codziennie bowiem potykamy się o naszą słabość i ułomność, doświadczając bezowocności i grzeszności naszych czynów. Na początku tej Mszy Świętej, aby w niej godnie uczestniczyć, przeprośmy za wszystkie nieposłuszeństwa prawom Jezusowym, jakich dopuściliśmy się w minionym okresie.



1. Dziś druga niedziela Wielkiego Postu. Kościół na różne sposoby pragnie nam pomóc, abyśmy ten święty czas przeżywali z jak największym pożytkiem. Czyni to zwłaszcza przez głoszenie Słowa Bożego i sprawowanie Sakramentu Pojednania i Pokuty. Czyni
to także przez organizowanie w tym czasie rekolekcji, dni skupienia czy specjalnych nabożeństw pokutnych. Rekolekcje wielkopostne w naszej parafii rozpoczną się w niedzielę 21 marca dla wszystkich. Szczegółowy program będzie podany później.

2. Również dzisiaj w kościołach zorganizowano specjalną zbiórkę pieniężną do puszek na Krajowy Fundusz Misyjny. To okazja do wielkopostnego podzielenia się dobrem materialnym z tymi, którzy głoszą Chrystusa z dala od nas, często wśród prawdziwej biedy i wielu niebezpieczeństw. Bóg zapłać za złożone ofiary.

3. W środę zapraszamy na Nowennę do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, która będzie jak zwykle po wieczornej Mszy św. o godz. 17.00. Po nabożeństwie w Domu Katechetycznym spotkanie dla Caritasu.

4. W czwartek comiesięczne spotkanie dla klas III Gimnazjum i ich Rodziców połączone z Mszą św. o godz. 17.00. Prosimy o sumienną obecność wszystkich.


5. W tym tygodniu przypada I piątek i I sobota miesiąca. Msze św. wotywne rano o godz. 6.30 i wieczorem o godz. 17.00. Spowiedź przed I piątkiem; w środę, czwartek i piątek od godz. 16.00.

Z racji I piątku odwiedzimy chorych w piątek od godz. 7.45. Prosimy zgłosić ich w zakrystii i usłużyć dwoma samochodami.

W piątek o godz. 16.30 pierwsza Droga Krzyżowa a po niej Msza święta. Druga Droga Krzyżowa w intencji Jana Pawła II będzie o godz. 19.00. Gdy czas nie pozwoli przyjść na I Drogę Krzyżową, prosimy aby przyjść na drugą. Bardzo serdecznie prosimy Rodziców o przysyłanie dzieci i młodzieży na nabożeństwa Drogi Krzyżowej.

6. W przyszłą niedzielę nabożeństwo stanowe i zmiana tajemnic różańcowych dla Matek po Mszy św. o godz. 7.00. Prosimy wszystkie Matki należące do Róż o sumienną obecność.

7. Od dzisiejszej niedzieli Caritas będzie rozprowadzać paschaliki wielkanocne czyli miniatury paschału, dużej świecy święconej w Wielką Sobotę i wnoszonej do kościoła. Ofiara wynosi przynajmniej 5 złotych i jest przeznaczana na pomoc chorym. Paschaliki te przyniesiemy w Wielką Sobotę na uroczystości Wigilii Paschalnej, będą wtedy poświęcone i zapalone od paschału, we Wielkanoc zapalimy je na naszych świątecznych stołach a w drugi dzień świąt na grobach naszych bliskich zmarłych. Od przyszłej niedzieli będzie otwarty kiosk Caritasu. Będą w nim do nabycia paschaliki, baranki wielkanocne, dewocjonalia a także inne artykuły.

Akcja ma charakter charytatywny, zebrane fundusze zostaną przeznaczone na pomoc osobom chorym i starszym. Całe rodziny natomiast zaproszone są do wspierania potrzebujących w ramach jałmużny wielkopostnej. Nowością tegorocznej akcji będzie dołączone do świecy paschalnej pudełko zapałek ze znakiem Caritas i prośbą o przekazanie 1 proc. dla tej organizacji. Dyrekcja Caritas zachęca całe rodziny do ograniczenia lub zrezygnowania z różnych przyjemności, aby zaoszczędzone w ten sposób środki przeznaczyć na wsparcie potrzebujących w swoich parafiach.


8. Wszystkim Solenizantkom i Solenizantom tego tygodnia składamy najlepsze życzenia imieninowe; błogosławieństwa Bożego i opieki świętych Patronów. Zapraszamy jak zwykle do Stołu Pańskiego.


9. Zachęcamy do nabywania prasy katolickiej i czytania w niej ciekawych artykułów, zwłaszcza w okresie Wielkiego Postu. Szczególnie polecamy Gościa Niedzielnego.

10. Przypominamy, że na ołtarzu Serca Pana Jezusa znajduje się Księga Trzeźwości. Zachęcamy do wpisywania swoich zobowiązań. Odważnie podejdźmy do sprawy.

11. Mamy zarezerwowane miejsca na Misterium Męki Pańskiej w Stadnikach na 20 marca. Koszt przejazdu wraz z ubezpieczeniem 15 zł. od osoby. Jest tylko 50 miejsc. Prosimy zgłosić swój udział i zapisać się u Siostry w zakrystii podając swoje nazwisko i imię, adres zamieszkania, numer pesel i numer telefonu kontaktowego.

12. Zanim otrzymamy błogosławieństwo, przypomnijmy sobie, że dzisiejsza Ewangelia ukazała nam prawdę, iż mamy być posłuszni nauce, jaką zostawił nam Jezus Chrystus. Jej wypełnianie nie jest sprawą prostą i potrzebujemy do tego wsparcia ze strony samego Boga. Pochylając zatem głowy na końcowe błogosławieństwo, prośmy, aby pomogło nam ono w wiernym wypełnianiu wymagań, jakie Jezus kieruje do nas na kartach Pisma Świętego i poprzez nauczanie Kościoła.

Wszystkim na cały tydzień życzymy Szczęść Boże.



ZAMYŚLENIA


1. W kalendarzu liturgicznym jest osobne święto Przemienienia Pańskiego. Przypada 6 sierpnia. Zrozumiałe, że wtedy czyta się podczas Mszy świętej opis wydarzenia na górze Tabor. Ale dlaczego fragment Ewangelii opowiadający o Przemienieniu Jezusa jest czytany co roku w drugą niedzielę Wielkiego Postu? Najprostsza odpowiedź brzmi: ponieważ Wielki Post to czas szczególnej przemiany człowieka. To dni "metanoi”, radykalnej zmiany sposobu myślenia, przemiany ludzkiego serca. Jaka jest istota tego przemieniania? Po pierwsze - wiara, która nie stawia żadnych ograniczeń. Wiara na wzór i na miarę Abrahama. "Abram uwierzył i Pan poczytał mu to za wielką zasługę”. Tę samą zasadę Bóg stosuje do każdego człowieka, który zdobędzie się na odwagę i całkowicie uwierzy. Z każdym zawiera przymierze. Abram otrzymał obietnicę "kraju od Rzeki Egipskiej aż do wielkiej rzeki Eufrat”. Chrześcijanin otrzymuje jeszcze większą obietnicę - królestwa Bożego. Cóż większego może obiecać Bóg? Na ziemi jesteśmy tylko pielgrzymami. Nie tutaj znajduje się cel naszej wędrówki. Wszystko, co ziemskie, przeminie. Zarówno to, co dobre, co sprawia przyjemność, daje zadowolenie, przynosi satysfakcję, jak i to, co złe, niemiłe, niebezpieczne, trudne. Przemienienie Jezusa na górze Tabor było zapowiedzią Zmartwychwstania. Zapowiadało przemianę Chrystusa. Po Zmartwychwstaniu Jego ciało różniło się od ciała człowieka. Jezus wchodził mimo drzwi zamkniętych, pojawiał się i znikał, umiał sprawić, by raz Go rozpoznawano, a innym razem nie rozpoznawano...Podobną przemianę naszego ciała zapowiedział święty Paweł Apostoł. To Jezus, ten sam, który przemienił się w obecności Apostołów na górze Tabor, "przekształci nasze ciało poniżone na podobne do swego chwalebnego ciała tą potęgą, jaką może On także wszystko, co jest, sobie podporządkować”. Każdego czeka takie przemienienie, bo ojczyzna każdego jest w niebie, nie na ziemi. W pierwotnym Kościele czas przed Wielkanocą był dla katechumenów szczególnie intensywnym przygotowaniem do przyjęcia sakramentu chrztu. Pierwszy sakrament otrzymywali w czasie liturgii Wigilii Paschalnej. Dokonywało się w nich wewnętrzne przemienienie. Jednym z zewnętrznych znaków tego przemienienia była biała szata, którą otrzymywali. Znak białej szaty pojawia się także w czasie Przemienienia Jezusa: "Jego odzienie stało się lśniąco białe”. Biel kojarzy się z czystością i z niewinnością. Chrzest obmywa człowieka. Gładzi grzech pierworodny, a jeśli przyjmuje go człowiek dorosły, także wszystkie inne grzechy, które do momentu chrztu popełnił.
Chrzest jest przemienieniem człowieka. Początkiem wielkiego procesu przemienienia, który trwa przez wszystkie następne dni. Jak świadkowie Przemienienia Pańskiego, ochrzczony otrzymuje dar wiary w Jezusa Bożego Syna. Jest adresatem słów: "To jest mój Syn wybrany, Jego słuchajcie”. Jak świadkowie Przemienienia, staje się członkiem wspólnoty połączonej wiarą w Niego. I dobrze mu jest w tej wspólnocie. Jak świadkowie Przemienienia otrzymuje udział w tajemnicy Krzyża Chrystusowego. Podczas chrztu człowiek nie tylko doznaje oczyszczenia, nie tylko zostaje włączony we wspólnotę Kościoła, nie tylko zostaje umocniony, ale także otrzymuje misję do wypełnienia. Jego zadaniem jest dawanie świadectwa. Na górze Tabor Bóg Ojciec dał świadectwo o swoim Synu. Apostołowie, którzy uczestniczyli w wydarzeniu, długo zachowywali milczenie i nikomu o niczym nie mówili. Przyszła jednak pora, że zaczęli dawać świadectwo nie tylko o Przemienieniu Pańskim, ale przede wszystkim o śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa. Nieśli innym szansę przemienienia.



2. Podróżując po polskich wsiach czy miastach trudno nam sobie wyobrazić brak tych małych symboli wiary okolicznych mieszkańców. Czy to w formie krzyża czy kapliczki stanowiły one owoc wspólnego wysiłku całej społeczności, czy też prywatnego fundatora. Ich autorzy wielokrotnie pozostają anonimowi podobnie jak większość sztuki ludowej. Przydrożny krzyż nigdy nie był postawiony przypadkowo. Stawiano je w miejscach ważnych, np. przy kościele lub w centrum wsi wyznaczając jej punkt centralny, powstawały na obrzeżach osad wyznaczając ich granicę lub na rozstajach dróg żegnając podróżnych. Wznoszono je w miejscach gdzie znaleziono kości lub na polach bitew dla upamiętnienia poległych. Przy ścieżkach do lasu czy na skraju pól stanowiły też pewnego rodzaju drogowskaz. Drogowskaz jakże przejmujący, zarówno duchowy jak i czysto ludzki, użytkowy. Każdy krzyż lub kapliczka do czegoś nawołuje lub przypomina o zdarzeniu z przeszłości. Były wznoszone w podzięce za otrzymane łaski, za uzdrowienie z choroby czy uratowanie z wojennej pożogi lub klęski żywiołowej, stąd, tak wiele ich powstawało po przejściu armii, czy po kolejnym powstaniu lub zarazie. Budowano je również jako pokutę za grzechy. Szczególnym rodzajem tego typu krzyży są krzyże pokutne lokalizowane przede wszystkim na Śląsku. Był to prosty kamienny krzyż stawiany w średniowieczu przez mordercę. Zobowiązywał się on, w zamian za zwolnienie z kary więzienia, w tzw. traktacie pokutnym zawieranym z rodziną ofiary do pokrycia kosztów pogrzebu, procesu sądowego i wychowania dzieci zabitego. Był ponadto zobowiązany do zapłacenia rodzinie kwoty pokutnej, zamówienia mszy oraz wystawienia w miejscu zbrodni lub wmurowania w kościele kamiennego krzyża. Na krzyżu bardzo często spotyka się symbole. Badacze uważają, że są to narzędzia zbrodni. Mamy więc miecz, nóż, kuszę, łuk i strzały, rzadziej topór, włócznie, widły, łopatę, kielich, halabardę, szablę, nożyce do strzyżenia owiec. Zwyczaj stawiania tego rodzaju krzyży przetrwał do XVI wieku. Nietrudno wyobrazić sobie niezwykłość spotkania z krzyżem pokutnym. W miejscu gdzie stoimy kilkaset lat wcześniej dokonano morderstwa. Jakże trwałą pamiątką tych wydarzeń są skromne kamienne krzyże. Miały one jeszcze jedno znaczenie. Wierzono, że jeżeli ktoś zginął nagłą śmiercią, właśnie w wyniku morderstwa lub uderzenia pioruna, i nie postawiono w tym miejscy krzyża lub kapliczki, jego dusza nie zazna spokoju.

Krzyż był chlubą mieszkańców wsi, świadczył o ich pobożności. Wyrazem tego szacunku było zdejmowanie przy nim czapki, uczynienie znaku krzyża, czy ozdabianie go kwiatami w święta. Zwyczaje te przetrwały do dzisiaj, a kapliczki i krzyże tak jak przed wiekami gromadzą mieszkańców na wspólnej modlitwie, zwłaszcza w trakcie nabożeństw majowych i czerwcowych. Dziś doszły nam jeszcze inne krzyże. Są to miejsca upamiętniające ofiary wypadków samochodowych. Jak widać zwyczaj stawiania krzyży nie jest tylko świadectwem przeszłości, ale także i w XXI wieku istnieje potrzeba właśnie tym symbolem, rozsianym po drogach i polach pielęgnować pamięć i wiarę.