Gromadząc się na uczcie eucharystycznej, uświadamiamy sobie, że Jezus chce obdarować nas swoją miłością. Jego miłość nie wyklucza nikogo. Przyjmując zaproszenie naszego Zbawiciela na dzisiejsze spotkanie z Nim, przeprośmy Go za wszystkie grzechy, które obrażają Boga, ranią naszych bliźnich i zamykają nas w naszym egoizmie. Otwórzmy nasz umysł i serce, aby Boża miłość mogła uczynić z nas prawdziwą wspólnotę uczniów Chrystusa.


1. Dzisiaj rozpoczynamy 40 Godzinne Nabożeństwo. Adoracja będzie według następującego porządku. Po południu od godz. 14.30 adorują dzieci, od 15.00 Matki, od 16.00 Ojcowie od 17.00 Młodzież. Wieczorna Msza Święta o godz. 18.00.

2. Jutro poniedziałek, zakończenie Triduum dla Matek i Ojców na Mszy św. o godz. 18.00. Wcześniej od godz. 17.00 będzie Spowiedź. Bardzo serdecznie zapraszamy.

3. We wtorek 2 lutego, w kalendarzu liturgicznym przypada święto Ofiarowania Pańskiego, w naszej polskiej tradycji nazywane świętem Matki Bożej Gromnicznej. Święto Ofiarowania Pańskiego ukazuje nam Chrystusa - Światłość świata. Przyniesiona
przez nas świeca ma przypominać, że Chrystus nieustannie oświeca zawiłe i ciemne drogi naszego życia. Po drogach wiary dobrze jest kroczyć z Chrystusową Matką.

Uroczyste poświęcenie gromnic będzie podczas Mszy świętej o godz. 9.00, która będzie odprawiona w intencji wszystkich matek z naszej parafii. Msze święte będą o godz. 7.00, 9.00, 10.30, 16.00 i 18.00. Pamiętajmy w tym dniu o uczestnictwie we Mszy świętej. Składka na tacę jest przeznaczona na klasztory klauzurowe.

4. Jednocześnie od 1997 roku 2 lutego w Kościele powszechnym obchodzimy ustanowiony przez Jana Pawła II Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Naszą modlitwą w szczególny sposób obejmujemy osoby, które oddały swoje życie na służbę Bogu i ludziom w niezliczonych zakonach, zgromadzeniach i instytutach świeckich. Prośmy też o liczne i święte powołania do życia zakonnego w naszych rodzinach i wspólnocie parafialnej. Niech też nie zabraknie z naszej strony wsparcia materialnego dla wielu borykających się z trudnościami klasztorów i domów zakonnych. Pamiętajmy również o naszych Siostrach Służebniczkach pracujących w naszej parafii.


5. W tym też dniu przypada 11 rocznica śmierci Ks. Prałata Andrzeja Kmiecika, długoletniego proboszcza naszej parafii. Pamiętajmy o modlitwie w Jego intencji. Msze św. za duszę + Ks. Prałata Andrzeja Kmiecika będą 2 lutego o godz. 16.00 i 18.00 oraz w niedzielę 7 lutego o godz. 9.00.

6. W środę nie zapomnijmy o Nowennie do Matki Bożej Nieustającej Pomocy po wieczornej Mszy św.

7. W tym tygodniu przypada I piątek miesiąca lutego. Spowiedź przed I piątkiem będzie w czwartek i piątek od godz. 16.00. Chorych odwiedzimy w piątek od godz. 7.45. Prosimy ich zgłosić w zakrystii i usłużyć dwoma samochodami.

8. W piątek nie zapomnijmy o cotygodniowej Drodze Krzyżowej po wieczornej Mszy św. w intencji Jana Pawła II o rychłe wyniesienie Go na ołtarze.

9. Wszystkim Solenizantkom i Solenizantom tego tygodnia składamy najlepsze życzenia Imieninowe, obfitych łask Bożych oraz opieki ich świętych Patronów. Zapraszamy jak zwykle do Stołu Pańskiego.

10. W tym tygodniu będą spotkania Dla młodzieży klas III Gimnazjum przed Sakramentem Bierzmowania w czwartek połączone z Mszą św. o godz. 17.00. Obecność obowiązkowa.

11. Caritas parafialna rozprowadza świece - gromnice różne rodzaje. Będzie je można nabyć dzisiaj, jutro i we wtorek. W każdym domu chrześcijańskim powinna być świeca - gromnica. Wielu posiada już takie świece a Ci, którzy nie mają lub są zużyte jest okazja je nabyć. Można też zamówić gdyby okazało się, że ich zabrakło.

12. W minionym tygodniu odeszła do wieczności + Teresa Drwal l. 49. Rodzinie składamy wyrazy współczucia chrześcijańskiego a Jej duszę polecamy Miłosierdziu Bożemu. Dobry Jezu a nasz Panie…….

13. Pouczeni przez słowo Boże i umocnieni przez Chrystusa, który przyszedł do nas w Komunii Świętej, starajmy się każdego dnia budować w zgodzie jedność, dzieląc się ze wszystkimi ludźmi darem miłości Bożej. Aby wypełnić nasze chrześcijańskie powołanie, przyjmijmy Boże błogosławieństwo.

Wszystkim na cały tydzień życzymy wszystkim Szczęść Boże.



ZAMYŚLENIA

Dlaczego księża niezwykle rzadko pracują duszpastersko w parafiach, z których pochodzą? Ponieważ w środowisku, w którym się ktoś wychował, w którym dorastał, w którym ma się licznych krewnych i znajomych, bardzo trudno jest pełnić misję proroka. Zwłaszcza jeżeli trzeba mówić rzeczy trudne, stawiać wymagania, wyliczać błędy, wskazywać właściwą drogę. Tak jest od wieków.

„Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie”. Traktowany jest z podejrzliwością.

Doświadczyli tego najwięksi: Izajasz, Jeremiasz, Eliasz, Elizeusz. Doświadczył tego Jan Chrzciciel. I doświadczył Jezus. Gdy przyszedł do swego rodzinnego Nazaretu, aby powiedzieć rzecz najważniejszą, że w Jego osobie wypełniły się słowa Pisma Świętego, spełniły się obietnice, na realizację których naród wybrany oczekiwał od wieków, oni popatrzyli nieufnie. Nie chciało im się pomieścić w głowach, że oto Ten, którego znają od najmłodszych lat, który wraz z nimi uczył się, bawił, pracował, cieszył i smucił, dla którego ich codzienność była także jego codziennością, jest Mesjaszem. Nie tak sobie wyobrażali Mesjasza. Ich „mesjasz” nie mógł być człowiekiem z sąsiedztwa.

Święty Ambroży uważał, że postawa mieszkańców Nazaretu wobec Jezusa wynikała z zazdrości. „Daremnie oczekujesz pomocy Boskiego miłosierdzia, jeżeli zazdrościsz komuś owoców jego cnoty. Pan bowiem gardzi zazdrosnym i od tych, którzy dobrodziejstwa Boże w innych prześladują, odwraca cuda swej potęgi”.

Jezus nie dokonał w Nazarecie wielkiego znaku, bo nie znalazł tu wystarczająco silnej wiary. Zachował się jednak tak, jakby nie zgadzał się z zasadą, którą sam na podstawie dziejów proroków wypowiedział. Podjął próbę doprowadzenia mieszkańców Nazaretu do wiary. A kiedy spotkał się z odrzuceniem, nie zrezygnował, lecz postanowił zwrócić im uwagę, że popełnili duży błąd.

Bóg powołując proroków przygotowywał ich na odrzucenie. „Będą walczyć przeciw tobie, ale nie zdołają cię zwyciężyć, gdyż Ja jestem z tobą” - zapewniał powołując Jeremiasza. Prorokowi nie wolno się lękać i rezygnować. Tym bardziej nie mógł tego zrobić Boży Syn.

- Księdzu jest łatwiej głosić Ewangelię niż mnie - skarżył się pewien ojciec rodziny. - Kiedy mówię o najważniejszych chrześcijańskich wartościach i konieczności przestrzegania ich w życiu do moich dorastających dzieci, patrzą na mnie, jakbym przybył z obcej planety. Żona uśmiecha się z politowaniem i radzi, żebym nie przesadzał, bo „żyje się tak, jak przeciwnik pozwala”, a dziś życie jest trudne, nie ma czasu na roztkliwianie się i roztrząsanie, co jest zgodne z wiarą, a co nie. Koledzy z pracy śmieją się ze mnie i pytają, czy znów zamierzam ich nawracać i czy nie zakładam jakiejś sekty... Ksiądz wysłuchał, a potem stwierdził: - Pozostaje panu w tej sytuacji głosić Ewangelię przykładem...

Jest coś intrygującego w zestawie czytań na dzisiejszą niedzielę. Z jednej strony zapowiadające trudy i kłopoty powołanie proroka Jeremiasza, z drugiej relacja z niedobrego przyjęcia, z jakim spotkał się w swym rodzinnym mieście Jezus. Logiczne wydawałoby się, aby w drugim czytaniu również była mowa o misji proroka i związanych z nią problemach. Tymczasem Kościół przypomina najpiękniejszy w dziejach hymn o miłości. Miłość jest siłą, której nie pokona zazdrość, podejrzliwość, przemoc fizyczna, małostkowość.

Zdenerwowani ziomkowie Chrystusa nie zdołali Go strącić z góry. Jezus poszedł do innych, nieść Dobrą Nowinę o zbawieniu. Nie obraził się jednak na mieszkańców Nazaretu. Wiedział, że przyjdzie chwila, kiedy będą bardzo chcieli, aby u nich dokonało się to wielkie dobro, którego dzięki wierze doświadczyli inni.