Drodzy Bracia i Siostry!

Zbliża się XXXI Światowy Dzień Młodzieży, który wzywa mnie na spotkanie młodych z całego świata, zwołanych do Krakowa. Daje mi on także pomyślną okazję, by spotkać ukochany naród polski.
Wszystko odbywać się będzie pod znakiem Miłosierdzia, w tym Roku Jubileuszowym, oraz we wdzięcznej i oddanej pamięci o św. Janie Pawle II, który był architektem Światowych Dni Młodzieży i zarazem przewodnikiem narodu polskiego w jego niedawnej dziejowej drodze ku wolności.

Drodzy młodzi Polacy, wiem, że od dawna przygotowujecie się, przede wszystkim przez modlitwę, na wielkie spotkanie w Krakowie. Z serca wam dziękuję za wszystko, co robicie, oraz za miłość, z jaką to czynicie; już teraz ściskam was i błogosławię.

Drodzy młodzi ze wszystkich stron Europy, Afryki, Ameryki, Azji i Oceanii!
Błogosławię również wasze kraje, wasze pragnienia i waszą drogę do Krakowa, aby były pielgrzymką wiary i braterstwa. Niech Pan Jezus da wam łaskę doświadczenia w was Jego własnych słów: „Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią”

Bardzo pragnę się z wami spotkać, aby dać światu nowy znak harmonii, mozaikę różnych twarzy, tak wielu ras, języków, ludów i kultur, wszystkich jednak zjednoczonych w imię Jezusa, który jest Obliczem Miłosierdzia.

A teraz zwracam się do was, drodzy synowie i córki narodu polskiego!
Czuję, że jest to wielki dar od Pana, aby stanąć między wami, bo jesteście narodem, który w swoich dziejach pokonał wiele doświadczeń, także bardzo ciężkich i poszedł naprzód z mocą wiary, wspierany macierzyńską ręką Maryi Dziewicy.
Jestem przekonany, że pielgrzymka do sanktuarium w Częstochowie będzie dla mnie zanurzeniem w tej wypróbowanej wierze, i będzie to dla mnie bardzo dobre.

Dziękuję wam za modlitwy, którymi przygotowujecie moją wizytę. Dziękuję biskupom i kapłanom, zakonnikom i zakonnicom, wiernym świeckim, zwłaszcza rodzinom, którym symbolicznie przynoszę posynodalną adhortację apostolską „Amoris laetitia”.
To rodziny pokazują, jakie jest moralne i duchowe „zdrowie” narodu. Dlatego św. Janowi Pawłowi II tak bardzo zależało na narzeczonych, młodych małżeństwach i rodzinach.

Idźcie dalej tą drogą! Drodzy Bracia i Siostry, przesyłam wam to orędzie jako dowód mojej życzliwości.
Trwajmy zjednoczeni na modlitwie.
I do zobaczenia w Polsce!