„Łaska i pokój od Boga Ojca i od Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będą z wami wszystkimi” /por. 1 Kor 1,3/.


Słowami świętego Pawła pozdrawiam Was wszystkich – Czcigodni Bracia w kapłaństwie Chrystusowym, Drogie Siostry Zakonne, Umiłowani Bracia i Siostry. Wraz z biskupem seniorem Władysławem i biskupem Andrzejem życzę Wam, by spotkanie z Bogiem, który do końca nas umiłował i dlatego postanowił opuścić śliczne niebo i obrać barłogi napełniło Was łaską, to znaczy miłością Boga, przejawiającą się także w miłości drugiego człowieka.


Pierwszym owocem narodzenia Syna Bożego był pokój (por. Łk 2,14). Ponieważ Bóg stał się człowiekiem, aby poprzez ziemskie życie zakończone zmartwychwstaniem wykupić nas z niewoli grzechu, śmierci i szatana oraz zbawić, czyli przywrócić do stanu szczęśliwego życia, dlatego, jak mówił Benedykt XVI, „Boże Narodzenie nie jest bajką, ale odpowiedzią Boga na dramat człowieka oczekującego na dar pokoju i pojednania” (Anioł Pański, 20 grudnia 2009). Niech ten pokój związany z sensem i celem życia wypełni Wasze życie osobiste, rodzinne, zawodowe i weźmie górę nad wszystkimi codziennymi niepokojami!


Ukochani!

Boże Narodzenie nie jest także tylko wydarzeniem historycznym. Ono bowiem wciąż się dokonuje, kiedy człowiek widzi w Dzieciątku Jezus nie piękną ideę, ale osobowego Boga przychodzącego „do swoich” (por. J 1,11) z nadzieją na zamieszkanie w ich umysłach i sercach. Przykładem człowieka, który przyjął z wiarą i miłością Jezusa był św. Szczepan. Autor Dziejów Apostolskich charakteryzuje Szczepana jako człowieka pełnego łaski i mocy, który działał cuda i znaki wielkie wśród ludu (por. Dz 6,8). Oto zbawienne skutki zaproszenia Syna Bożego do siebie – do swojego życia. Otwórzcie zatem swe serca i umysły na obecność Wcielonego Boga, a sami staniecie się na wzór św. Szczepana – ludźmi pełnymi łaski, czyli miłości Bożej i mocy pokonującej wszelką ludzką niemoc. Będziecie także czynić cuda, to znaczy podejmować skutecznie działania inspirowane Bożą mądrością i służące zbawieniu Was i Waszych bliskich. Takimi cudami okażą się postawy – słowa i gesty na pozór przekraczające ludzkie możliwości, jak na przykład: okazanie lub przyjęcie przebaczenia, pokonywanie własnych słabości i grzechów, przezwyciężenie uzależnienia, odwaga w świadczeniu o wierze, dochowanie wierności ślubom złożonym Bogu i człowiekowi.


Święta Bożego Narodzenia nazywamy świętami rodzinnymi, a zatem związanymi z naszym domem. W kontekście świąt Bożego Narodzenia i zbliżającego się Nowego Roku chciałbym Wasze spojrzenie skierować również na ten dom, któremu na imię Kościół. Bóg stał się człowiekiem, aby zaprosić nas do domu Bożego, którego znakiem i zapowiedzią jest właśnie Kościół. Trwajcie więc z wdzięcznością w tym domu, w którym wychowaliście się, w którym nauczyliście się modlitwy, w którym możecie słuchać Bożego słowa i spotykać się z Chrystusem w sakramentach świętych, w którym możecie okazywać miłość samemu Bogu poprzez dobro świadczone drugiemu człowiekowi. Wdzięczną pamięcią i modlitwą obejmujcie wszystkich, którzy pomogli i nadal pomagają Wam przyjąć łaskę wiary i dar życia we wspólnocie Kościoła.

W duchu odpowiedzialności za Kościół zostanie zorganizowana w okresie Bożego Narodzenia po raz kolejny akcja tzw. kolędników misyjnych. Tym razem zbiórka będzie przeznaczona na budowę szkoły dla głuchoniemych w Kamerunie (Bertoua), na leczenie dzieci w szpitali w Republice Środkowej Afryki (Bagandou) oraz na remont szpitala w Zambii (Katondwe). Jestem głęboko przekonany, że i w tym roku okażecie się wspaniałomyślni i hojni, podobnie jak w latach poprzednich. Już teraz składam serdeczne podziękowanie wszystkim organizatorom, uczestnikom i ofiarodawcom!


Umiłowani Diecezjanie!

Kierując się odpowiedzialnością za kościelną rodzinę, otaczajcie szczególną modlitwą Kościół tarnowski i Ojca Świętego, byśmy mogli w niedługim czasie cieszyć się nominacją biskupa tarnowskiego. Trwajmy jednomyślnie i wytrwale na modlitwie do Ducha Świętego o arcypasterza diecezji, wznosząc w tej intencji prośby między innymi podczas każdej świątecznej Mszy świętej w ramach Modlitwy Powszechnej.


Zanim ucieszymy się z nominacji biskupa diecezjalnego, będziemy się radować i dziękować Bogu za owoce Roku Jubileuszowego, który dobiega końca. W ostatnim dniu tego roku zabrzmi w każdej świątyni Te Deum laudamus jako wyraz naszej wdzięczności za dar 225 lat istnienia diecezji tarnowskiej i za jubileuszowe łaski. Wdzięczną modlitewną pamięcią otoczymy także arcybiskupa Wiktora Skworca, który zainaugurował diecezjalny Jubileusz 6 stycznia w Katedrze tarnowskiej, a także wywodzącego się z duchowieństwa tarnowskiego arcybiskupa Stanisława Budzika, od niedawna arcybiskupa lubelskiego. W modlitwie na zakończenie Roku Jubileuszowego powierzymy Bogu naszą teraźniejszość i przyszłość, nasze wzrastanie „we wspólnym budowaniu, by stanowić mieszkanie Boga przez Ducha” (Ef 2,22).


Rok Jubileuszowy zakończymy uroczystym zawierzeniem Kościoła tarnowskiego Trójjedynemu Bogu, Matce Najświętszej i Patronom diecezji podczas Mszy świętej w Katedrze tarnowskiej dnia 31 grudnia o godz. 12:00. Do włączenia się w wieńczące Rok Jubileuszowy modlitwy serdecznie Was zapraszam!


Umiłowani Bracia i Siostry!

„Łaska i pokój od Boga Ojca i od Pana naszego Jezusa Chrystusa niech będą z wami wszystkimi” podczas Świąt Bożego Narodzenia i w czasie całego Nowego Roku 2012!

Pozostaję z opłatkiem w ręku, modlitwą i błogosławieństwem dla Was wszystkich i dla Waszych Bliskich, zwłaszcza chorych i w podeszłym wieku oraz przeżywających święta z dala od rodziny.


† Wiesław Lechowicz

Administrator diecezji tarnowskiej