Drodzy Diecezjanie, Bracia i Siostry!
W swojej pierwszej encyklice Deus Caritas est Ojciec Święty Benedykt XVI przypomniał, że przykład miłosiernego Samarytanina uczy, iż „miłość chrześcijańska jest przede wszystkim odpowiedzi na to, co w konkretnej sytuacji stanowi bezpośrednią konieczność: głodni muszą być nasyceni, nadzy odziani, chorzy leczeni z nadzieją uzdrowienie..”(nr 31). Wsłuchujemy się w te słowa teraz, kiedy środki przekazu społecznego, misjonarze i Caritas kierują nasz wzrok ponownie ku Afryce, w stronę Kenii, gdzie na skutek długotrwałej suszy, 3,5 miliona naszych braci i sióstr we wierze i człowieczeństwie, zagrożonych jest głodową śmiercią. Aby ratować życie ludzkie, życie matek, dzieci, a zwłaszcza niemowląt potrzebna jest natychmiast żywność i woda.
Wiedząc o dramacie naszych braci i sióstr nie możemy pozostać obojętni na ich los. Jako uczniowie Chrystusa, wychowani na Chrystusowym przykazaniu miłości, przyjmujący Eucharystyczny pokarm, podzielmy się codziennym chlebem z zagrożonymi śmiercią głodową. Podobnie jak czyniliśmy to wielokrotnie, wspierając dotkniętych klęskami żywiołowymi, podobnie jak w sierpniu ubiegłego roku, kiedy pospieszyliśmy z pomocą głodującym w Nigrze. Drodzy Diecezjanie! Znając Waszą wielkoduszność i szlachetność, z tym większą ufnością zwracam się do Was z kolejnym apelem: pomóżcie na miarę możliwości głodującym mieszkańcom Kenii. Niech nasza wspólna pomoc stanie się wielkopostną jałmużną ratującą życie głodujących. Z materialnego daru uczyńmy przesłanie ewangelicznej miłości i świadectwo braterskiej wspólnoty dóbr (por. NMI 50). Wszystkim solidarnym z cierpiącymi wskutek suszy i zagrożonymi śmiercią głodową w Kenii, składam serdeczne Bóg zapłać i udzielam pasterskiego błogosławieństwa.
+ Wiktor Skworc Biskup Tarnowski
|