„Panie, w proch każesz powracać śmiertelnym, i mówisz: wracajcie synowie ludzcy. Porywasz ich, stają się jak sen poranny, jak trawa, która rośnie. Rankiem kwitnie i jest zielona, wieczorem więdnie i usycha" (Ps 90, 3.5-6).
Słowa Psalmisty odczytujemy z bólem i głębokim smutkiem na wieść o śmierci Księdza Arcybiskupa Józefa Życińskiego. Dnia 10 lutego br. w Rzymie odszedł do wieczności, w 63 roku życia, gorliwy pasterz owczarni Pana, całkowicie oddany głoszeniu ewangelicznej prawdy, znaczący budowniczy mostów między wiarą i nauką.

W 1990 roku Ojciec Święty Jan Paweł II powołał go do godności biskupiej, powierzając jego pasterskiej trosce diecezję tarnowską. Urząd Biskupa Tarnowskiego pełnił od 4 listopada 1990 r. do 14 czerwca 1997r., kiedy to został mianowany Arcybiskupem Metropolitą Lubelskim.

Śp. arcybiskup Józef był człowiekiem niezwykłej pracowitości, pełniącym z oddaniem i poświęceniem zarówno swoją posługę profesorską jak i misję pasterską. Starał się odczytywać znaki czasu i przyjmować wszystkie płynące z nich wyzwania, aby jak najskuteczniej służyć Bogu i Kościołowi.

Jako Biskup Tarnowski prowadził diecezjan tarnowskich w trudnych czasach transformacji ustrojowej; a wykorzystując istniejące możliwości podjął wiele inicjatyw, które w tamtym czasie nie były wcale tak oczywiste, jak się dzisiaj wydaje: założył diecezjalne radio Dobra Nowina, dziś RDN Małopolska; wydawnictwo „Biblos", cieszące się opinią wydającego pozycje wartościowe teologicznie i duszpastersko; wprowadził do diecezji opiniotwórczy tygodnik katolicki, Gość Niedzielny. Wreszcie, wypełniając zalecenia wizytacji apostolskiej w WSD w Tarnowie, podjął decyzję o budowie nowego domu alumna i rozpoczął dzieło rozbudowy Seminarium Duchownego.

Nade wszystko zaś w latach pasterzowania wznosił z prezbiterami, osobami konsekrowanymi i wiernymi świeckimi Kościół żywy, wizytował i przynaglał diecezjan do angażowania się w dzieło ewangelizacji i podejmowania odpowiedzialności za Kościół. Parafialne Rady Duszpasterskie, wybory do nich; nadzwyczajni szafarze Komunii św., to inicjatywy tworzące do dziś historię rzeczywistości eklezjalnej, której na imię diecezja tarnowska, świętująca swój jubileusz, w który wpisuje się nagła śmierć biskupa, będącego przez siedem lat jej pasterzem.
Krótka, bo ponad siedmioletnia posługa biskupa Józefa w Tarnowie, a także całe Jego kapłańskie życie oddawane w ofiarnej służbie Bogu i drugiemu człowiekowi są wymownym znakiem Bożego błogosławieństwa – znakiem dobrego Boga, który przez wybranych ludzi dokonuje wielkich dzieł w świecie i daje nam dowody swojej troski i miłości.

W duchu chrześcijańskiej wdzięczności pragniemy złożyć Bogu hołd dziękczynienia za dar owocnego życia śp. arcybiskupa Józefa. Jako wspólnota Kościoła tarnowskiego pragniemy otoczyć gorącą modlitwą byłego jej Pasterza, powierzając Jego duszę miłosiernemu Bogu. Zachęcam wszystkich diecezjan do indywidualnej i wspólnotowej modlitwy za śp. arcybiskupa Józefa. Zaś 15 lutego, tj. w najbliższy wtorek, zapraszam wszystkich do tarnowskiej katedry, do której w godzinach popołudniowych zostanie przywieziona trumna z ciałem śp. arcybiskupa Józefa Życińskiego. A o godz. 18.00 zostanie odprawiona za Zmarłego Msza żałobna. Do jej koncelebrowania zapraszam duchowieństwo diecezji tarnowskiej, księży dziekanów, a szczególnie tych kapłanów, którzy przez posługę śp. arcybiskupa Józefa przyjęli świecenia kapłańskie, a do udziału szczególnie mieszkańców Tarnowa. Będzie ją transmitować dla wszystkich diecezjan nasze radio RDN Małopolska.

W godzinie tej Eucharystii zachęcam diecezjan do łączności, duchowej, ze wspólnotą modlącego się Kościoła za swojego zmarłego Pasterza. Po Mszy św., aż do godziny 22.00, będzie czas na modlitewne czuwanie przy trumnie śp. abpa Józefa.

Rano, w środę 16 lutego, trumna z ciałem śp. arcybiskupa Józefa zostanie przewieziona do Lublina, gdzie w sobotę, 19 lutego o godz. 11.00, w Archikatedrze Lubelskiej będzie celebrowana liturgia pogrzebowa. Zmarły Arcybiskup zostanie pochowany w krypcie Archikatedry Lubelskiej.

Drodzy Diecezjanie!

Bóg, w swoim niezmierzonym miłosierdziu daje nam ciągle znaki przypominające o właściwym sensie ludzkiego życia. Takim wymownym znakiem dla nas, jako wspólnoty Kościoła w drodze, jest śmierć arcybiskupa Józefa. Albowiem – jak pisał poeta – ona życia nie targa, lecz je uwydatnia. Niech zatem świadectwo życia abpa Józefa, podkreślone przez jego nagłą paschę, otworzy nasze serca dla Boga, na działanie Jego uświęcającej i przemieniającej życie łaski, tak, abyśmy u kresu naszego życia zasłużyli na oglądanie Boga twarzą w twarz.

Wszystkim, którzy będą uczestniczyć w tarnowskich uroczystościach żałobnych, z serca błogosławię!

† Wiktor Skworc
BISKUP TARNOWSKI